نمای لامل، یا همان نمای کرتین وال، یکی از سیستم‌های نمای مدرن ساختمانی است، که ساختاری خود ایستا دارد. ساختار خود ایستا، به ساختاری گفته می‌شود، که سنگینی وزن بالای شیشه را بر روی سازه کرتین وال یا همان لامل‌ها و شاسی کشی‌های مربوطه نگه می‌دارد و هیچ گونه بار مرده‌ای را بر ساختمان تحمیل نمی‌کند.

در واقع نمای کرتین وال یا اصطلاحا لامل، نمایی شیشه‌ای است، که در صورت نصب شدن صحیح، سنگینی حاصل از وزن شیشه‌ها و بار انرژی‌های حاصل از باد، طوفان و بارندگی‌ها، معمولا متوجه پوسته خارجی نمای ساختمان می‌شود و متوجه خود ساختمان نخواهد بود. 

نمای کرتین وال با نام لاتین curtain wall، یکی از انواع نماهای شیشه‌ای ساختمان و بهترین نمای شیشه‌ای ساختمان از نظر مسائل سازه در ارتفاع به شمار می‌رود. در این نوع نما معمولا از مصالح سبک، به ویژه ترکیبات حاصل از آلومینیوم و شیشه استفاده می‌شود.

در واقع نمای کرتین وال جزء دسته‌بندی نماهای خشک و نماهای تهویه شونده به شمار می‌رود، که زیبایی خاصی نسبت به نسل قبل از خود دارد. نسل قبل از نمای کرتین وال، نمای فریم لس روی آهن نام داشت. در این نسل، با نصب سیستم فریم لس روی آهن، مشکلات متعددی از نظر آب بندی و هوابندی به وجود می‌آمد.

مورد دیگری که بهتر است، درباره نمای کرتین وال بدانید، آن است، که استراکچر آلومینیومی لامل کرتین وال قابلیت نصبِ سایر متریال‌های پوششی از قبیل ورق آلومینیوم کامپوزیت نمای سرامیکی را با توجه به محاسبات سازه‌ای دارا است.

. Curtain Wall اصطلاحی انگلیسی برای نوعی نما است، که معادل آن در فارسی، با عبارت دیوار پرده‌ای شناخته می‌شود. 

دیوار و پرده هر دو حائل‌ها و فاصله‌هایی بین دو فضا هستند، یکی از آن‌ها به عنوان فاصله‌ای سخت و سنگین و دیگری به عنوان حائلی سبک و قابل انعطاف شناخته می‌شود. از ترکیب این دو عبارت یا در حقیقت این دو نوع حائل، محققان به ترکیبی دست پیدا کرده‌اند که هم استحکام و مقاومت دیوار را دارد و هم زیبایی و سبکی پرده را دارا شده است. 

به این ترتیب، نام انرا کرتین وال Curtain Wall برای این نوع نما انتخاب شده است. نماهای کرتین وال از آنجا که هیچ باری از خود ساختمان را به دوش نمی کشند و تنها نیروهایی که تحمل می‌کنند، نیروی وزن خودشان و همچنین نیروهای جانبی نظیر باد، باران و طوفان است، به همین دلیل،‌ سازه‌های خود ایستا نام گرفته‌اند. 

از ویژگی‌های مهم نمای کرتین وال، می توان به عایق حرارتی، رطوبت و صوتی بودن آن اشاره کرد. این ویژگی در نمای ساختمان، باعث بهینه سازی دمای محیط و نور می‌شود. به این ترتیب، مصرف انرژی‌های مختلف از جمله برق در ساختمان‌هایی که نمای کرتین وال دارند کاهش می‌یابد.

از سوی دیگر، از آنجایی که کرتین وال‌ها سازه‌هایی بسیار سبک هستند و بار کلی وارد بر ساختمان را کاهش می‌دهند، بنابراین مقاومت خوبی در برابر زلزله دارند. نصب نمای کرتین وال بسیار آسان‌تر از نصب سایر نماهای ساختمانی است. این نما همچنین زیبایی فراوانی دارد و از نظر قیمت، نسبت به سایر نماهای ساخمانی مقرون به صرفه‌تر است. 

اگر بخواهیم کمی فنی‌تر به تعریف نمای کرتین وال بپردازیم، کرتین وال‌ها در واقع شاسی‌ها و لامل‌هایی هستند، که در اطراف نمای پروژه ساختمانی قرار می‌گیرند. در این نوع نما، شیشه‌هایی که قرار است، به عنوان نمای ساختمانی نصب شوند، به جای اینکه روی خود ساختمان قرار بگیرند، روی سازه کرتین وال نصب می‌شوند.

به این ترتیب، وزن وارد شده حاصل از نصب شیشه‌ها بر ساختمان کاهش پیدا می‌کند. این کاهش وزن باعث می‌شود که مقاومت ساختمان نسبت به زلزله افزایش یابد. نماهای کرتین وال زیادی بر روی ساختمان‌های بزرگ و معروف شهر تهران نصب شده است، که با کمی دقت می‌توانید متوجه آن‌ها شوید.

همان طور که اشاره کردیم، ساختار اصلی و هسته کرتین وال یا استراکچر آن از شاسی و لامل تشکیل و سپس شیشه‌ها یا سایر پوشش‌ها بر روی آن‌ها با دقت و ظرافت نصب شده است. 

به لامل‌های عمودی مولیون و به لامل‌های افقی مربوط به نمای کرتین وال ترنسم می‌گویند. لامل‌ها نیز با توجه به طراحی نمای کرتین وال و کاربردی که دارند، دارا انواع مختلفی هستند. شناخته شده‌ترین انواع لامل‌ها، شامل لامل‌های آلومینیومی، لامل‌های فولادی و لامل‌های چوبی است. در حال حاضر، لامل آلومینیومی پر کاربردترین نوع لامل است.

سطح مقطع لامل ها نیز به گونه‌ای توسط مهندسان طراحی شده است، که بتوانند لامل‌ها را با شیارهای مشخصی که بر روی آن‌های وجود دارد، در هم قفل کنند و یا هنگام نصب، شیشه‌ها در فضای بین مولیون و ترنسم قرار گیرند. 

همچنین طراحی آن‌ها، به گونه‌ای است، که بتوان شیشه‌ها را با لاستیک‌های مخصوصی به نام  EPDM در برابر نفوذ و هدر رفتن حرارت عایق بندی کرد. از این رو نماهای کرتین وال عایق صوتی، حرارتی و رطوبتی بسیار خوبی به شمار می‌روند.

علت استفاده از لامل‌های آلومینیومی، این است که نمونه‌های فولادی و چوبی به علت دارا بودن مشکل خوردگی و وزن بالا، باعث بروز مشکلاتی در عایق بندی می‌شوند. همین موضوع باعث شد، که این لامل‌ها خیلی زود از صحنه صنعت نمای ساختمانی حذف شوند. 

در مقابل، نمونه آلومینیومی لامل‌های و آلیاژهای مشابه آن، به دلیل دارا بودن خواصی نظیر استحکام بالا در عین سبکی، توانایی جیگ و فیکسچر بودن بالا به منظور عایق بندی رطوبتی و هوادهی بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. همین مزیت‌‌های به ظاهر ساده، باعث شده است، که طراحان، معماران و مهندسان ساختمانی، علاقه بسیار زیادی به استفاده از نمای کرتین وال با لامل آلومینیومی داشته باشند.

سیستم‌های مربوط به نمای کرتین وال، از نظر نصب نیز به دو نوع تقسیم بندی می شوند. نوع اول فریملس (frame less) یا همان بدون نمایان شدن خطوط ظاهری نمایان نام دارد و نوع دوم به فیس کپ (face cap) یا در پوش دار معروف است. 

نمونه فریملس نماهای کرتین وال، خود به دو زیر مجموعه فول فریم (full frame) و یو فریم  (U frame) تقسیم‌بندی می‌شوند که هر کدام از این انواع با توجه به شرایط پروژه ساختار نما و سایر عوامل، توسط مهندسان و معماران حرفه‌ای انتخاب و پس از انجام کامل طراحی از نظر فنی و زیبایی شناختی در محل پروژه نصب می‌شوند.