نکات قابلتامل در طراحی اسکایلایتهای تجاری
1- جهتگیری مناسب
مشخصات خاص آبوهوایی محل نصب در جهتگیری پنجرههای سقفی و پنجرههای محیطی نقش مهمی دارد. متداولترین جهت برای نورگیر به سمت شمال است زیرا در بیشتر اوقات روز نور غیرمستقیم ایجاد میکند و در بیشتر موارد باعث ایجاد تابش خیرهکننده نمیشود. نورگیرهای به سمت جنوب پتانسیل بالایی برای گرمشدن بیش از حد دارند. به همین ترتیب، جهتگیری غرب ممکن است باعث افزایش گرما در هنگام بعد از ظهر به دلیل مسیر خورشید شود. در اقلیمهای شمالی میتوان از نورگیرهای رو به جنوب بهعنوان گرمایش طبیعی برای زمستان استفاده کرد.
2- حفظ یکپارچگی با فضاهای ساختمان
یکی از رایجترین اشتباهات در طراحی نورگیر، نصب نورگیر با فرم نامربوط یا هندسه ناهمخوان با مابقی فضاهای ساختمان است؛ در واقع نورگیرها باید معماری را تکمیل کنند. نورگیرهای سقفی بسیار بیشتر از لوازم جانبی هستند، آنها به تمام طبقات اجازه میدهند که نور خورشید زیادی دریافت کنند و چشم بازدیدکنندگان را به سمت داخل و بالا کشیده و آنها را به کاوش در فضاهای معماری دعوت کنند.
3- جذب انرژی مناسب
یکی از رایجترین معایب نورگیرهای سقفی غیرکارآمدی است، در حقیقت اگر طراحی نورگیر شرایط خاص آبوهوایی را در نظر نگیرد، افزایش گرمای ناشی از نورگیر ممکن است باعث 35-45درصد پول بیشتر برای تهویه مطبوع هزینه کنید. همین امر برای اتلاف گرما در زمستان نیز صدق میکند. برای حل این مشکل باید از شیشههای کممصرف که متداولترین انواع آن لعاب پلاستیک و شیشه است، استفاده شود. سایر گزینههای کنترل نور خورشیدی برای نورگیرها شامل لوور، پرده و دستگاههای سایهاندازی متحرک قابلاستفاده است .
4- انتخاب نوع شیشه مناسب
بیشتر نورگیرها از شیشه ایمنی (Safety Glass) که یک لایه شیشه حرارت دیده (tempered) در جداره خارجی و شیشه لمینتشده (Laminated) در جداره داخلی استفاده میکنند، در نتیجه این اطمینان حاصل میشود که اگر شیشه ترک بخورد، خردهشیشه روی سر افراد نمیافتد. استفاده از شیشههای مات، به رغم اینکه اجازه عبور از نور غیرمستقیم فیلترشده را میدهد، موجب رعایت حریم خصوصی افراد نیز میشود.
5- رعایت انحراف مناسب
زاویه نورگیر به همان اندازه جهتگیری مهم است. در سقف کمعمق یا مسطح، نورگیر در تابستان باعث افزایش شدید گرمایش نامطلوب شده و علاوه بر این، در زمستان فقط کمی نور اضافی فراهم میکند. قانون 10درجه بیان میکند که بهینهترین حالت طراحی به نحوی است که بعد طولانیتر با زاویه 10درجه انحراف نسبت به جهت جنوب واقعی قرار گیرد، موجب جمعآوری هرچه بیشتر گرما و انرژی میشود. اگر نتوانید تراز دقیق10درجه را بهدست آورید، در حدود 20درجه خارج از محور فضا همچنان قادر به دریافت بیش از تابش خورشیدی و 90درصد همچنین در 45درجه خارج از محور حدود 70درصد از انرژی موجود را جذب خواهد کرد .